Verhuizen, één doffe ellende
wàt een bende
overal chaos, hóe kùn je dit verzinnen
wáár moet je toch beginnen?
was maar gebleven waar je zat, dit heeft je flink geraakt
wat heb je er een rotzooi van gemaakt !
enne ..... hoe kom je zó gek
je zat op zó'n móoie plek
ga je ook nog naar een ander land !
en dan begint het ..... je mist de band
je bent ont-worteld, het zit van binnen te huilen ... o-oooooooh Amsterdam
ik mis de duiven, het lopen en zitten op de Dam
je zit in mijn hart en in mijn bloed
dat ik dàt nu toch allemaal missen moet .......
ik wil terug, oooh Amsterdam !!!, de Albert Cuijp, de Noordermarkt, de Dappermarkt, het Leidseplein
het was daar allemaal toch zó bekend en fijn
dáár kan niks tegen op
waarom ? De sfeer, de humor, zoals twee vrouwen op de markt,
zegt de ene: "Wat is het stil"
antwoord; "Houd jij dan ook je kop"
en in het voorbijgaan; "garnalen zo groot als kinderpikkies !"
enne: "die rottige gleufiessnijers"
voor niet Amsterdammers, dat is een tram
en oooooh, wat mis ik ook hem !
kijk, dan loop ik te lachen van binnen,
maar Amsterdam, het huilt, wat moet ik hiér toch beginnen
want dàn heb ik plezier,
dat mis ik zoooó hier
dáárin kùn je je niet vergissen, dàt is Amsterdam, dat zijn momenten die ik noóit vergeet
dàt is wat me zóvéél deed
simpel, maar ....... MIJN AMSTERDAM ! ik ben terug en ga hier nooit meer weg, IK HOUD VAN JOU !
twee keer in anderhalf jaar al dat gesjouw
maar nú ben ik gelukkig, ik ben weer THUIS ! in Amsterdam .......
In Liefde, Suzan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten